Aikido (合気道 aikidō) is een Japanse krijgskunst met een sterk filosofische inslag, die in het begin van de 20e eeuw door Morihei Ueshiba ontwikkeld werd. Ueshiba, door aikidoka’s O-Sensei (de grote meester) genoemd, liet zich hierbij inspireren door de technieken van de Japanse samoerai en klassieke krijgskunsten als Daito ryu jiu jitsu, jiujitsu en kenjutsu. Ueshiba voegde ook een morele waarde toe aan de kunst van aikido, die ontleend werd aan de toen nieuwe Japanse religie Omoto-kyo.

De drie woorden AI (合), KI (気) en DO (道) betekenen samen  "de weg van samenbrengen van levensenergie" of "de weg van de harmonieuze geest", wat onder anderen weer uitgelegd kan worden als 'zonder geweld'. De betekenis hiervan verwijst zowel naar de filosofie die O-Sensei had met betrekking tot aikido als naar de uitvoering van technieken van aikido.

De Aikikai Foundation (Japans: 財団法人合気会, Zaidan Hōjin Aikikai) is de oorspronkelijke aikido-organisatie in Japan, officieel erkend door de Japanse overheid in 1940. Vaak wordt ze Aikikai Hombu genoemd, of kortweg Aikikai. Het hoofdkwartier, de Aikikai Hombu Dojo, is gevestigd in Tokyo, Japan.

Na de dood van Morihei Ueshiba (1969) is zijn school overgenomen door zijn zoon Kisshomaru Ueshiba en sinds 1999 is zijn kleinzoon, Moriteru Ueshiba, verantwoordelijk voor het voortzetten van de lijn van Morihei Ueshiba. Kisshomaru Ueshiba wordt vaak aangeduid als de Nidai Dōshu, Moriteru Ueshiba als de Sandai Dōshu. Dōshu is een erfelijke titel die binnen aikido gebruikt wordt voor het hoofd van de organisatie. De organisatie die Morihei Ueshiba opzette en ontwikkelde wordt inmiddels voortgezet door voornoemde Hombu Dojo en wereldwijd vertegenwoordigd door de International Aikikai Federation (IAF).